Herbata to aromatyczny napój, który od niepamiętnych czasów podbija serca ludzi. Historia ludzkości jest ściśle związana z historią tego napoju. Nie na próżno tradycje herbaciane są do dziś honorowane i przestrzegane w wielu krajach świata.
Herbata występuje w wielu odmianach i odmianach. W naszej ocenie tym razem zwrócimy uwagę na czerwoną herbatę i herbaciane kolekcje czerwieni. Najpierw jednak sugerujemy, abyś zrobił krótką wycieczkę do klasyfikacji herbat, aby określić, która herbata nazywa się czerwona.
Zadowolony [Hide]
Geografia krzewu herbacianego jest dość szeroka. Liderami w uprawie tej rośliny jest 10 krajów (w kolejności malejącej wielkości produkcji): Chiny, Indie, Kenia, Sri Lanka, Turcja, Indonezja, Wietnam, Japonia, Iran, Argentyna. Ponadto we wszystkich tych regionach uprawia się tylko 3 odmiany tej rośliny. To jest pierwsze kryterium klasyfikacji herbaty.
Tak więc, w zależności od rodzaju rośliny herbacianej, wyróżnia się:
Logiczne jest, że w różnych regionach uprawy będą występowały różne warunki naturalne: gleba, reżim opadów, mikroklimat itp. Zgodnie z tym kolejnym kryterium klasyfikacji jest kraj pochodzenia. Jak wspomniano powyżej, są to Chiny, Indie, Kenia itp.
Dodatkowo herbaty różnią się rodzajem obróbki mechanicznej (sypkie, prasowane, ekstrahowane); według rodzaju liści herbaty (całe liście, małe liście, nasiona herbaty, pył herbaciany) itp.
Jest jeszcze jedno z najważniejszych kryteriów - stopień i sposób fermentacji. Kolor zaparzonego napoju zależy od stopnia utlenienia liści herbaty, co jest następnie wskazane w klasyfikacji, co jest wyraźnie widoczne na wykresie.
Warto zaznaczyć, że interesująca nas w naszym kraju i Europie herbata czerwona nazywana jest czarną, dlatego często pojawia się zamieszanie. W klasyfikacji ze względu na stopień fermentacji brany jest pod uwagę kolor gotowego napoju, a do rozróżniania herbat jesteśmy przyzwyczajeni po kolorze suchych liści (zielony, czarny). Producentem herbaty czerwonej są Chiny, w których występuje ogromna liczba jej odmian.
Oprócz wszystkich powyższych, obecność dodatków wpływa na dobór gatunków, a zatem rozróżnienie herbat smakowych, owocowych, ziołowych. Nawiasem mówiąc, do tych ostatnich należą interesujące nas czerwone napoje przypominające herbatę: hibiskus i rooibos.
Ojczyzną czerwonej herbaty są Chiny.To tam wpadli na pomysł poddania liści krzewu herbacianego fermentacji, w wyniku której utleniają się, a następnie nadają niezrównany smak i aromat, jednocześnie barwiąc napój na czerwono-brązowy, a nawet bordowy kolor.
Najpopularniejsze odmiany herbaty czerwonej zarówno w jego ojczyźnie, jak iw innych krajach, w tym w naszym, to:
Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z nich.
Odmiana uprawiana we wschodniej części Chin (na południe od prowincji Anhui, powiat Qi Men). Pełna nazwa odmiany brzmi jak Qi Men Gong Fu Cha, co oznacza „herbatę o najwyższych umiejętnościach od Qi Men”, ponieważ jego produkcja wymaga specjalnych umiejętności. W innych krajach Qi Men Hong Cha jest lepiej znany jako Keemun. Jest nieodzownym składnikiem wszystkich znanych angielskich herbat.
Surowcem do produkcji tej herbaty są górne pąki o 2-3 liściach, które zbiera się wiosną i wczesnym latem. Są starannie zbierane ręcznie, następnie suszone, każdy liść jest skręcany, pozostawiany do utlenienia i wysuszenia. Tak staranne podejście do surowca i mistrzowska obróbka zapewnia wysoką jakość produktu końcowego. Dlatego tak ceniony jest Keemun. Charakteryzuje się bogatym cierpkim smakiem, w którym można wyróżnić nuty wina i sosny oraz długim posmakiem. Dodatkowo posiada niezwykły aromat z nutami miodu i owoców. Kolor od orzechowej czerwieni do rubinowej do kasztanowej.
Koszt 50 g - od 130 rubli.
Ojczyzną Dian Honga jest Fengqin, położone w górzystych regionach prowincji Yunnan. To górzysty teren, który rośnie na wysokości 1000-2000 m n.p.m. nadał tej herbacie unikalne cechy: pąki rosną prawie przez cały rok, świeże liście mają jasnozłoty odcień, a po ich wewnętrznej stronie znajdują się małe kosmki. Surowce są starannie zbierane ręcznie, następnie suszone, zwijane w każdy liść, fermentowane i suszone do miękkości. Co ciekawe, po wyschnięciu liście są brązowe ze złotymi plamami.
Dian Hong jest bardzo popularny na całym świecie ze względu na swój niezapomniany smak i aromat. Warzony napój ma jasny miedziano-czerwony kolor, który jednocześnie przyciąga uwagę i czaruje. Po zaparzeniu liście rozwijają się i nabierają połysku. Pikantny smak napoju z nutą świeżo parzonej kawy oraz aromat z nutą czekolady i miodu nie pozostawi nikogo obojętnym.
Istnieje wiele odmian Dian Hong, różnica polega na proporcji pąków i liści w składzie. W zależności od tego różnią się kolorem od brązowego do ciemnoczerwonego, a także innymi cechami organoleptycznymi.
Koszt 100 g - od 310 rubli.
Gui Hua to kwiaty osmantusa, Hong Cha to herbata czerwona, odpowiednio Gui Hua Hong Cha to herbata z czerwonych kwiatów aromatyzowana pyłkiem kwiatów osmantusa. Ta odmiana jest produkowana w prowincjach Anhui, Fujian, Yunnan, Guangxi. W przeciwieństwie do poprzednich odmian, ta zbierana jest przez cały rok. Do jego produkcji nadają się dojrzałe, gęste liście, które są zrywane razem z gałązkami.Są pogniecione, ciasno zwinięte i pozostawione na słońcu do procesu fermentacji. Podczas dalszej obróbki suszą suszone liście i dodają do nich kwiaty osmantusa, które nasycają herbatę swoim aromatem przez 100 dni. Co ciekawe, kwiaty osmantusa są następnie usuwane z mieszanki, pozostaje tylko pyłek i kilka płatków. Jak widać proces jest niezwykle pracochłonny, ale warto.
Wyrób wytrawny ma zapach moreli ze śmietaną, liście herbaty są mocno skręcone i czarne z lekką domieszką złocistych kwiatów. Gotowy napój ma bogaty smak ze smakiem miodu kwiatowego, kolor bursztynowy.
Koszt 50 g od 136 rubli.
Xiao Zhong rośnie w prowincji Fujian na zboczach gór Wuyishan. Górskie warunki bez silnych wiatrów i zmian temperatury przy stałej wysokiej wilgotności zapewniają harmonijny i zrównoważony smak gotowego napoju. Zasadniczo jego przetwarzanie jest podobne do poprzednich odmian, ale jest jedna kluczowa różnica - wędzenie. Zwiędłe liście są wędzone na węglu sosnowym, co nadaje napojowi cierpkość i zapach smoły. Gotowy napój ma bursztynowy kolor z czerwonawym odcieniem. W słodkawym i cierpkim smaku wyraźnie zaznaczone są nuty suszonych śliwek. Ważne jest przestrzeganie zasad przygotowania i osuszanie pierwszych liści herbaty - wraz z nią ostry żywiczny posmak zniknie. Dalsze parzenie ujawnia całą wszechstronność herbaty.
Koszt 50 g - od 395 rubli.
Każda odmiana ma swoje własne cechy warzenia. Dla wygody przygotowaliśmy tabelę, w której uwzględniliśmy główne punkty przygotowania.
Różnorodność | Ilość zaparzania, g | Ilość wody, ml | Temperatura wody | Czas parzenia | Liczba wycieków | Kolor parzonej herbaty |
---|---|---|---|---|---|---|
Qi Men Hong Cha | 5 (1 łyżeczka) | 120 | 85-90 | 1-2 minuty | 7 - 8 | rubinowo czerwony |
Dian hun | 5 | 150 | 90 | 10-15 sek | 5 - 6 | miedziano-czerwony |
Gui Hua Hong Cha | 5 | 150 | 85 | 10 minut | 8 | bursztyn |
Xiao Zhong | 3 - 4 | 150-200 | 90-95 | 5 sek. Opróżnij pierwszą infuzję, a następnie 20 sekund. | 8 - 9 | bursztynowy czerwony |
Istnieją 2 sposoby parzenia herbaty: moczenie i zaparzanie. Napar jest nam bardziej znany, gdy herbata jest parzona w imbryku przez 5-10 minut.
Metoda cieśniny jest tradycyjna dla Chin. Jego istota polega na wielokrotnym wysypywaniu się liści herbaty. Aby prawidłowo zaparzyć herbatę w tradycyjny chiński sposób, postępuj zgodnie z następującym schematem:
Na pierwszy rzut oka wszystko to jest długie i niewygodne. Ale nie bez powodu Chińczycy zamienili się w całą ceremonię. To właśnie ten sposób picia herbaty pomoże Ci się zrelaksować, odwrócić uwagę od istniejących problemów i zmartwień, zrelaksować ducha i nabrać sił. Co więcej, tylko przestrzeganie wszystkich zawiłości parzenia herbaty pomoże w pełni ujawnić jej smak i aromat.
Jak powiedziano na samym początku, w naszym kraju czerwone herbaty nazywane są zwykle napojami herbacianymi, które są czerwone zarówno w postaci wytrawnej, jak i gotowej. Najbardziej znane i popularne to Harkade i Rooibos. Rozważmy je bardziej szczegółowo.
Hibiskus to napój wytwarzany z suszonych kwiatostanów róży sudańskiej (hibiskusa). Ta roślina rośnie w północno-wschodniej Afryce i południowo-wschodniej Azji. Do produkcji napoju używa się kwiatostanów i okwiatu, które są cięte ręcznie. Następnie starannie zebrane surowce są suszone. Smak gotowego produktu w dużej mierze zależy od prawidłowego suszenia. Ważne jest, aby promienie słoneczne nie padały na kwiaty podczas suszenia. Prawidłowo wysuszony hibiskus składa się z całych płatków o jaskrawym czerwono-bordowym kolorze bez liści i gałązek. Gotowy napój ma wyczuwalny kwaśny smak i jasny rubinowy kolor.
Koszt 50 g - od 165 rubli.
Republika Południowej Afryki jest uważana za miejsce narodzin podobnego do herbaty napoju Rooibos (Rooibos). To tam rośnie liniowy aspalatus - krzew, z którego liści mieszkańcy robili sobie w starożytności. Istnieją dwie opcje: zielona i czerwona. W pierwszym przypadku liście i łodygi rośliny są ugniatane i gotowane na parze. W drugim przypadku, aby uzyskać jasny bursztynowo-czerwony kolor, surowiec poddaje się fermentacji na zasadzie liści herbaty. Czerwone Rooibos jest silniejsze i ma właściwości tonizujące zbliżone do kawy.
Smak gotowego napoju jest słodkawy z nutami kwiatowo-owocowymi lub orzechowo-drzewnymi. Producenci często dodają różne dodatki i smaki, które zmieniają paletę smaków. Również w czystym Rooibos bez wypełniaczy można dodać cukier, cytrynę, mleko, miód zgodnie z własnymi preferencjami. Te składniki urozmaicą smak napoju i otworzą w nim nowe oblicza.
Koszt 50 g - od 154 rubli.
Funkcje przyrządzania napojów herbacianych Karkade i Rooibos:
Różnorodność | Ilość warzenia, łyżeczka | Ilość wody, ml | Temperatura wody | Czas parzenia | Kolor parzonej herbaty |
---|---|---|---|---|---|
Karkade | 3 - 7 | 250 | 95 | 5 | rubin |
Rooibos | 1 | 200 | 80-95 | 10 - 12 | bursztynowy czerwony |
Mamy nadzieję, że nasza ocena będzie dla Ciebie przydatna i pomoże Ci wybrać napój według własnych upodobań.